powyżej głowy

См. также в других словарях:

• dotąd — 1. «do tego miejsca; potąd» Masz zadane dotąd. Woda sięgała dotąd. ◊ Mieć czegoś dotąd (z odpowiednio wyrazistym gestem) «mieć czegoś po uszy, po nos, powyżej głowy; mieć czegoś w nadmiarze, aż nadto» ◊ Stąd dotąd «od tego do tego miejsca» 2. «do …   Słownik języka polskiego

• górny — 1. «znajdujący się na pewnej wysokości; odbywający się, będący w górze, wysoko; wyżej nad czymś leżący; wyższy, wysoki» Górna warga. Górne zęby. Górne dziąsło. Górne warstwy atmosfery (powietrza). Górny pokład w kopalni. Górne piętra budynku. W… …   Słownik języka polskiego

• przewrotka — ż III, CMs. przewrotkatce; lm D. przewrotkatek 1. sport. «obrót ciała wokół jego osi poprzecznej; wywrócenie koziołka» 2. sport. «w kajakarstwie: obrót zawodnika wraz z łodzią wokół jej osi poprzecznej» 3. sport. «w piłce nożnej: strzał piłkarza …   Słownik języka polskiego

• mieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIc, mam, ma, mają, miej, miał, mieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być właścicielem czegoś; posiadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć samochód, jacht, mieszkanie, telewizor, komputer,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… …   Słownik frazeologiczny

• korona — ż IV, CMs. koronanie; lm D. koronaon 1. «symbol władzy monarchy, zwykle w postaci złotej, bogato zdobionej obręczy, wkładanej na głowę» ∆ Korona pięciopałkowa, hrabiowska, baronowska itp. «wyobrażenie korony na herbach i przedmiotach użytkowych… …   Słownik języka polskiego

• czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… …   Słownik języka polskiego

• ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… …   Słownik języka polskiego

• ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… …   Słownik frazeologiczny

• górski — górskiscy «właściwy górom, odnoszący się do gór; bytujący, rosnący w górach» Górski potok. Kwiaty, zwierzęta górskie. Górskie powietrze. Klimat górski. Gleby górskie. Łańcuch górski. Górscy przewodnicy. ∆ Choroba …   Słownik języka polskiego

• wysoki — wysokiocy, wyższy 1. «mający wymiar pionowy większy niż przeciętny dla danej grupy przedmiotów; mający duży wzrost» Wysoki mężczyzna. Wysoki dom. Wysokie drzewa, kominy, wieże. Wysoka fala. Wysoki poziom wody. Wysoki brzeg rzeki. Wysokie zaspy …   Słownik języka polskiego